fixed the strange char problem (passed local building)

th-th/pascal.th.html.markdown

@@ -1,14 +1,15 @@
----
+---
 language: Pascal
 filename: learnpascal.pas
 contributors:
     - ["Ganesha Danu", "http://github.com/blinfoldking"]
     - ["Keith Miyake", "https://github.com/kaymmm"]
+translators:
     - ["Worajedt Sitthidumrong", "https://github.com/Jedt3D"]
-lang: th-th
+language: th-th
 ---
 
->Pascal (ปาสกาล) เป็นภาษาโปรแกรมมิ่งทั้งแบบ imperative และ procedural ที่ออกแบบโดย Niklaus Wirth (นิเคล้า เวิร์ท) เมื่อปี 1968-69 และเผยแพร่ตอน 1970 โดยเน้นให้เป็นภาษาที่เล็ก มีประสิทธิภาพ เพื่อเสริมการเขียนโปรแกรมที่มีแนวปฏิบัติที่ดีด้วยการใช้โครงสร้างของตัวภาษา และโครงสร้างข้อมูลมากำกับ ชื่อของภาษานี้ตั้งเป็นเกียรติให้กับนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส, นักปรัชญา และนักฟิสิกส์ ชื่อ Blaise Pascal (เบลส ปาสกาล) ข้อมูลจาก : [วิกิพีเดีย][1]
+> Pascal (ปาสกาล) เป็นภาษาโปรแกรมมิ่งทั้งแบบ imperative และ procedural ที่ออกแบบโดย Niklaus Wirth (นิเคล้า เวิร์ท) เมื่อปี 1968-69 และเผยแพร่ตอน 1970 โดยเน้นให้เป็นภาษาที่เล็ก มีประสิทธิภาพ เพื่อเสริมการเขียนโปรแกรมที่มีแนวปฏิบัติที่ดีด้วยการใช้โครงสร้างของตัวภาษา และโครงสร้างข้อมูลมากำกับ ชื่อของภาษานี้ตั้งเป็นเกียรติให้กับนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส, นักปรัชญา และนักฟิสิกส์ ชื่อ Blaise Pascal (เบลส ปาสกาล) ข้อมูลจาก : [วิกิพีเดีย][1]
 
 การคอมไพล์และรันโค้ดภาษาปาสกาลนี้ สามารถใช้ปาสกาลคอมไพลเลอร์ฟรีชื่อ Free Pascal ได้ โดย [ดาวน์โหลดที่นี่][2]
 
@@ -37,7 +38,8 @@ type
     }
 var
     {
-        ตัวแปร ในภาษาปาสกาล ไม่เหมือนกับภาษาอื่น ๆ เพราะต้องประกาศในบล็อค var ก่อนใช้งานเสมอ
+        ตัวแปร ในภาษาปาสกาล ไม่เหมือนกับภาษาอื่น ๆ 
+        เพราะต้องประกาศในบล็อค var ก่อนใช้งานเสมอ
     }
 
 //มาถึงส่วนโปรแกรมหลัก หรือ main fucntion นั่นเอง
@@ -65,7 +67,7 @@ var
 var a,b : integer;
 ```
 
-โค้ดตัวอย่างนี้เป็นโปรแกรม Learn_More ที่เป็นโครงสร้างโปรแกรมง่าย ๆ ที่จบสมบูรณ์หนึ่งโปรแกรม มีบล็อค program, const, type, main (Begin..End.)
+โค้ดตัวอย่างนี้เป็นโปรแกรม Learn\_More ที่เป็นโครงสร้างโปรแกรมง่าย ๆ ที่จบสมบูรณ์หนึ่งโปรแกรม มีบล็อค program, const, type, main (Begin..End.)
 
 ```pascal
 program Learn_More;
@@ -77,10 +79,11 @@ const
         // ค่าคงที่ ให้ตั้งชื่อเป็น ตัวพิมพ์ใหญ่ ทั้งหมด ใช้กับชนิดข้อมูลใดๆ ก็ได้
         // ค่าคงที่ ก็ตามชื่อเลย กำหนดค่าแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ขณะรัน
 
-// การประกาศชนิดข้อมูลของเราเอง : ชนิดของตัวแปรสองแบบนี้ จะนำไปใช้ด้านล่าง
+// การประกาศชนิดข้อมูลของเราเอง
+// "ชนิด" ของตัวแปรสองแบบนี้ จะนำไปใช้ด้านล่าง
 type
     ch_array : array [0..255] of char;
-        // อะเรย์ เป็นชนิดข้อมูลอีกแบบ ที่มี ความยาว/ช่องเก็บข้อมูล และ ชนิดข้อมูล
+        // อะเรย์ เป็นชนิดข้อมูลที่มี ความยาว/ช่องเก็บข้อมูล และ ชนิดข้อมูล
         // โค้ดด้านบน เป็นการประกาศอะเรย์ของตัวอักษา 255 ตัวอักษา
         // ซึ่งได้ ความยาว/ช่องเก็บข้อมูลในตัวแปรตัวนี้ 256 ช่องที่เป็นข้อความ 
     md_array : array of array of integer;
@@ -106,14 +109,14 @@ var
            // ตัวอักษรเป็นแบบ ASCII 8 bit ดังนั้นจะไม่ใช่ UTF, Unicode 
     str  : string;
            // ตัวแปรสตริงจะเก็บข้อความ หรือ char หลาย ๆ ตัว
-           // ชนิดข้อมูลนี้ไม่เป็นมาตรฐานภาษาแต่แทบทุกคอมไพเลอร์ปาสกาลก็จะมีให้
+           // ชนิดข้อมูลนี้ไม่เป็นมาตรฐานภาษาแต่คอมไพเลอร์ปาสกาลก็มักจะมีให้
            // ทั่ว ๆ ไปแล้ว จะเป็นอะเรย์ของ char ความยาวตั้งต้น 255 
     s    : string[50];
            // แบบนี้คือ กำหนดความยาว string เอง ให้เก็บ char 50 ตัว
            // แบบนี้ก็ทำให้ประหยัดหน่วยความจำมากขึ้นนั่นเอง
     my_str: ch_array;
            // ชนิดตัวแปร ใช้เป็นชนิดที่เรากำหนดเองก็ได้ อย่างตอนนี้
-           // ch_array เป็น "ชนิดข้อมูล" ที่เราสร้างขึ้นมาเอง ด้านบนที่บล็อค type
+           // ch_array เป็น "ชนิดข้อมูล" ที่เราสร้างขึ้นมาในบล็อค type
     my_2d : md_array;
            // ตัวแปรแบบอะเรย์ที่ไม่ประกาศขนาด (dynamically sized array)
            // ก่อนเอาไปใช้จริงต้องระบุขนาดก่อนใช้เสมอ
@@ -126,11 +129,13 @@ var
     li   : longint;  // มีช่วงข้อมูล [-2,147,483,648..2,147,483,647]
     lw   : longword; // มีช่วงข้อมูล [0..4,294,967,295]
     c    : cardinal; // ก็คือ longword
-    i64  : int64;    // มีช่วงข้อมูล [-9223372036854775808..9223372036854775807]
+    i64  : int64;    // มีช่วงข้อมูล 
+                     // [-9223372036854775808..9223372036854775807]
     qw   : qword;    // มีช่วงข้อมูล [0..18,446,744,073,709,551,615]
 
     // ชนิดข้อมูลแบบ real เพิ่มเติม
-    rr   : real;     // มีช่วงข้อมูลที่ขึ้นกับระบบปฏิบัติการ (เช่นเป็นแบบ 8-bit, 16-bit, ฯลฯ)
+    rr   : real;     // มีช่วงข้อมูลที่ขึ้นกับระบบปฏิบัติการ 
+                     // (เช่นเป็นแบบ 8-bit, 16-bit, ฯลฯ)
     rs   : single;   // มีช่วงข้อมูล [1.5E-45..3.4E38]
     rd   : double;   // มีช่วงข้อมูล [5.0E-324 .. 1.7E308]
     re   : extended; // มีช่วงข้อมูล [1.9E-4932..1.1E4932]
@@ -157,25 +162,26 @@ Begin
     bool := true xor true;  // bool = false
 
     r := 3 / 2;  // หารด้วย / จะได้ผลเป็น real เสมอ
-    r := int;    // เรากำหนดค่า integer ให้ตัวแปร real ได้ แต่ทำกลับกันไม่ได้
+    r := int;    // เรากำหนดค่า integer ให้ตัวแปร real ได้
+                 // แต่ทำกลับกัน โดยกำหนด real ให้ integer ไม่ได้
 
     c := str[1]; // กำหนดค่าแรกใน array str ให้ตัวแปร c ที่เป็น char
     str := 'hello' + 'world'; // เรารวม string เข้าด้วยกันด้วย + 
 
-    my_str[0] := 'a'; // กำหนดค่าให้ string เฉพาะตำแหน่งได้แบบตัวแปรอะเรย์ทั่วไป
+    my_str[0] := 'a'; // กำหนดค่าให้ string เฉพาะตำแหน่งแบบอะเรย์ทั่วไป
 
     setlength(my_2d,10,10); // ปรับขนาดอะเรย์ 2 มิติให้เป็นขนาด 10x10
                             // โดยตัวแปร my_2d นี้สร้างแล้วด้านบน
     for c := 0 to 9 do      // อะเรย์เริ่มจาก 0 และจบที่ ความยาว-1
-        for d := 0 to 9 do  // ตัวนับ (counter) จำเป็นต้องประกาศมาก่อนนำมาใช้ตรงนี้
+        for d := 0 to 9 do  // ตัวนับ (counter) จำเป็นต้องประกาศก่อนใช้
         my_2d[c,d] := c * d;
-          // เรากำหนดอะเรย์หลายมิติได้ด้วยการใช้วงเล็บก้ามปู (square brackets) ชุดเดียว
+          // กำหนดอะเรย์หลายมิติ ด้วยการใช้วงเล็บก้ามปู (square brackets)
 
 End.
 // จบโปรแกรมบริบูรณ์ ด้วย "."
 ```
 
-ด้านล่าง เป็นตัวอย่างการเขียนโปรแกรมปาสกาลชื่อ Functional_Programming
+ด้านล่าง เป็นตัวอย่างการเขียนโปรแกรมปาสกาลชื่อ Functional\_Programming
 
 ```pascal
 program Functional_Programming;
@@ -200,9 +206,10 @@ Begin
 End; // จบ ฟังก์ชั่น ด้วย ";" หลัง End ไม่เหมือนกับจบ โปรแกรม ที่จะใช้ "."
 
 procedure get_integer(var i : integer; dummy : integer);
-{ เรารับ input จากผู้ใช้มาเก็บใน parameter i ที่เป็น integer ที่ตั้งขึ้นในพารามิเตอร์
+{ เรารับ input จากผู้ใช้มาเก็บใน parameter i ที่เป็น integer ที่ตั้งขึ้นใน
-  โดยใช้ var ประกาศ ทำให้ค่าที่รับเข้ามาจะเปลี่ยนปรับได้จากภายนอกการประกาศพารามิเตอร์นี้ 
+  พารามิเตอร์ โดยใช้ var ประกาศ ทำให้ค่าที่รับเข้ามาจะเปลี่ยนปรับได้จาก
-  ส่วน dummy เป็นตัวแปรที่ปรับเปลี่ยนได้ "เฉพาะจากภายในฟังก์ชั่น,โพรซีเยอร์นั้น ๆ }
+  ภายนอกการประกาศพารามิเตอร์นี้ ส่วน dummy เป็นตัวแปรที่ปรับเปลี่ยนได้
+  "เฉพาะจากภายในฟังก์ชั่น,โพรซีเยอร์นั้น ๆ }
 Begin
     write('Enter an integer: ');
     readln(i);
@@ -217,11 +224,13 @@ Begin
     get_integer(i, dummy);
     writeln(i, '! = ', factorial_recursion(i));
     // พิมพ์ค่า i!
-    writeln('dummy = ', dummy); // จะให้ค่าเป็น '3' เสมอ เพราะจะไม่เปลี่ยนเนื่องด้วย
+    writeln('dummy = ', dummy); // จะให้ค่าเป็น '3' เสมอ 
-                                // การประกาศพารามิเตอร์ในโพรซีเยอร์ get_integer ด้านบน
+                                // เพราะจะไม่เปลี่ยนเนื่องด้วย
+                                // การประกาศพารามิเตอร์ใน
+                                // โพรซีเยอร์ get_integer ด้านบน
 End.
 
 ```
 
-[1]: https://en.wikipedia.org/wiki/Pascal_(programming_language)
+[1]:	https://en.wikipedia.org/wiki/Pascal_(programming_language)
-[2]: https://www.freepascal.org/
+[2]:	https://www.freepascal.org/